Σήμερα στη σκέψη μου μια μάνα που χάνει το παιδί της.
Θα ήθελα πολύ να το αναλύσω πιο καλά, αλλά πέρσι τέτοια μέρα διάβασα ένα εκπληκτικό ποίημα του Κ.Βάρναλη μελοποιημένο από το Λουκά Θάνου που μέσα σε λίγους στίχους καταφέρνει να περιγράψει το πόνο της μάνας που χάνει το βλαστό της πολύ καλύτερα από το μικρό μου μυαλό και τη φτωχή μου γλώσσα.
Από την φωνή του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη.
