Πατρίδα είναι εκεί πού έπεσες προσπαθόντας να κάνεις τα πρώτα σου βήματα..
Και αυτό δεν αλλάζει.
Και ας την σπαράσουν.
Κάθεσαι, κλαίς, δε μιλάς, και σου λείπει.
Βουβά. Αλλά με δάκρυα στα μάτια.
Αλλά πάντα ελπίζεις. και αυτό σε σηκώνει το πρωι απο κρεβάτι.
Ελπίζεις. Και πονας. Και θυμάσαι.
Νόστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου